Software ontwikkelen lijkt soms op koken: iedereen heeft zo zijn eigen recepten en favoriete methoden. Maar hoe zijn we eigenlijk van de rigide aanpak van vroeger bij de flexibele werkwijzen van nu gekomen? In deze blog neemt Francis Welbie je mee in een reis door de tijd, van de eerste logge ontwikkelmethoden tot de vliegensvlugge aanpak van nu.
De jaren 70: Toen alles nog volgens het boekje ging
Stel je voor: het is 1970. Je draagt een polyester pak, je computer is zo groot als een koelkast, en softwareontwikkeling gaat volgens de Watervalmethode. Alles netjes stap voor stap: eerst alles máándenlang plannen, dan ontwerpen, dan bouwen, dan testen, dan ein-de-lijk een keer uitrollen. Zoals een waterval die maar één kant op stroomt. Het was het Pleistoceen van de softwareontwikkeling – projecten waren als mammoeten: groot, log en ze bewogen langzaam maar gestaag vooruit.
De jaren 80: De eerste tekenen van verandering
Tijdens het Reagan-tijdperk ontdekten we dat niet alles in beton gegoten hoefde te zijn. Reagan riep om ‘deregulering’ en ‘Mr. Gorbatsjov, tear down this wall!’ En zie: ook in softwareontwikkeling begonnen we de strakke regels los te laten. Het Spiraalmodel deed zijn intrede: een soort Waterval, maar dan in cirkels. Na elke ronde kon je bijsturen. Het was als jazz versus klassieke muziek – er kwam ruimte voor improvisatie.
De jaren 90: De grote versnelling
De nineties brachten ons Kurt Cobain’s grunge en Friends (geef maar toe: ‘I’ll Be There For You’ van The Rembrandts zit nu in je hoofd). Maar het was ook de tijd van Rapid Application Development (RAD). Plotseling mocht je prototypes bouwen en snel feedback verzamelen. Het was een beetje als skaten na jaren wandelen – sneller, spannender en tja, met af en toe een schaafwond.
Begin 2000: De Agile-revolutie
Terwijl de rest van de wereld zich zorgen maakte over de millennium-bug en massaal Nokia’s Snake speelde, gebeurde er iets revolutionairs in de bergen van Utah. Zeventien ontwikkelaars (sommigen noemen ze nu de ‘founding fathers’ van moderne software) kwamen samen in een skioord. Tussen het skiën door schreven ze het Agile Manifesto – een soort onafhankelijkheidsverklaring voor softwareontwikkeling. De boodschap? Weg met dikke documentatie en eindeloze processen. Focus op mensen, samenwerking en software die écht werkt. Het was 2001, het jaar van de eerste iPod en de eerste Harry Potter-film. Maar voor developers was het vooral het jaar waarin ze eindelijk mochten zeggen: ‘Weet je wat? We doen het anders’.
De opkomst van Scrum: Een nieuwe manier van samenwerken
Scrum maakte Agile praktisch toepasbaar. Het was als een kookprogramma, maar dan voor software: korte sprints in plaats van een eindeloos vijfgangenmenu, daily stand-ups als een lekker proefmomentje, en retrospectives om te bespreken waarom de soufflé toch was ingezakt. Het bracht ritme en structuur in de chaos. Teams werden als sportploegen: iedereen heeft een rol, maar samen win je de wedstrijd. De Product Owner als coach langs de zijlijn, de Scrum Master als scheidsrechter die het spel gaande houdt, en het developmentteam dat samen die ene goal probeert te scoren: een werkende applicatie.
DevOps: Toen development en operations verliefd werden
Ergens in de jaren 2010 realiseerde iemand zich: waarom hebben we eigenlijk een muur tussen de mensen die software bouwen en de mensen die het draaiend houden? DevOps werd geboren. Het is als een goed huwelijk: communicatie, samenwerking en begrip voor elkaar. En zoals bij elk goed huwelijk moesten beide partijen wat oude gewoontes loslaten. Geen ‘works on my machine!’ meer van development, geen ‘in productie doen we dat anders’ meer van operations. Eindelijk waren ze two teams, one dream.
Nu: De tijd van experimenteren
Anno nu zijn we flexibeler dan ooit. Teams kiezen wat voor hen werkt:
- Een vleugje Waterval voor stabiele, voorspelbare projecten
- Agile voor dynamische ontwikkeling
- DevOps voor naadloze integratie
- Of gewoon lekker alles in de mix
Het is als een gereedschapskist: je pakt wat je nodig hebt voor de klus.
Wat brengt de toekomst?
AI-assisted development, low-code- en no-code-platforms, quantum computing – de evolutie staat niet stil. Sterker nog: ze lijkt steeds sneller te gaan. We zijn van een rustige olifantenwandeling door het Pleistoceen in een wervelende tijdmachine gestapt. Misschien debugt straks een AI-assistent je code terwijl jij koffie haalt, of bouw je complete systemen door er gewoon over te praten. Maar één ding blijft even constant als de snelheid van het licht: de beste methode is die welke werkt voor jouw team en project.
Wat betekent dit voor jou?
Kies niet blind voor de nieuwste hype. Kijk naar wat jouw team nodig heeft. Test nieuwe methoden, maar behoud wat werkt. En vooral: blijf leren en aanpassen. Want zoals Darwin al zei: niet de sterkste overleeft, maar degene die zich het best aanpast aan verandering.
Meer weten over RisQIT?
Met onze ervaring in verschillende testmethodologieën weten we als geen ander dat one-size-fits-nobody. Neem vrijblijvend contact met ons op voor een gesprek over jouw specifieke situatie. En ben je als tester op zoek naar een werkplek waar je kunt experimenteren met verschillende testmethodes? Check dan onze vacatures – wie weet begin jij binnenkort aan jouw volgende evolutiestap!