Binnen de wereld van agile werken horen we het vaak, testen is niet de verantwoordelijkheid van een tester, van een individu, maar van het hele team. Ik zet daar m’n vraagtekens bij. Leidt dat wel tot het juiste resultaat?
Iedereen kan testen
Als wij als RisQIT onderzoek doen binnen organisaties, zien we inderdaad vaak dat testen de verantwoordelijkheid is van een heel team. Maar jammer genoeg zit daar dan geen strategie achter, geen gedegen, gestructureerde werkwijze. Iedereen kan toch testen, denkt men dan. Maar uit een audit blijkt dan al snel dat men maar wat doet.
Doet het geen dingen die het niet moet doen?
Als je zonder enige structuur maar aan het testen slaat, is de kans groot dat iedereen het voor de hand liggende test: doet de opgeleverde functionaliteit wat het moet doen? Natuurlijk is dat belangrijk, maar wat misschien nog wel veel belangrijker is, en daar komt de echte testers’ mindset om de hoek kijken, doet de opgeleverde functionaliteit iets wat het juist niet moet doen? Als testen aan willekeur is overgeleverd, wordt daar meestal niet op gecontroleerd, terwijl dat minstens zo belangrijk is.
Uitdaging
Het gevaar van testen zien als teamaangelegenheid is dus dat daarmee het verantwoordelijkheidsgevoel verdwijnt. We doen het allemaal toch? Een beetje. Erbij. Naast ons andere werk. Ik wil jullie, de lezers, graag uitdagen. Wat vinden jullie? Als testen een teamaangelegenheid is, is dan ook het programmeren en coderen van de software een teamaangelegenheid? Of is dat wel een aparte professie?
MEER WETEN?
Wil je meer weten over onze virtuele supertester, die voor een vast bedrag per maand je al het geregel en gedoe uit handen neemt? Download dan hier onze whitepaper. Benieuwd hoe wij van RisQIT precies werken? Neem dan vrijblijvend contact met ons op. Interesse in een toffe job als tester? Kijk dan even bij onze vacatures!